Τετάρτη 1 Μαΐου 2013

ΥΠΕΡ ΕΛΛΗΝΩΝ







4 σχόλια:

  1. ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ [μέρος 3 ον]

    Αμέσως μετά το θάνατό του έγινε μυθικό πρόσωπο, ακολουθώντας διαφορετικά πρότυπα σε κάθε λαό. Οι Πέρσες φαντάστηκαν ότι ήταν γιος του Δαρείου, ενώ στην Αίγυπτο ότι ήταν γιος του Νεκτανεβώ του τελευταίου βασιλιά της Αιγύπτου. Στην αραβοπερσική παράδοση ο Αλέξανδρος ονομάζεται Σικαντέρ στα περσικά και Ισκαντάρ στα αραβικά και έχει την προσωνυμία «Δίκερως» (Dhul-Qarnayn), λόγω της εμφάνισής του σε νομίσματα με κέρατα κριού, κατά το αιγυπτιακό πρότυπο αφού θεωρούνταν γιος του Άμμωνα. Υπάρχουν αρκετές φυλές στα μέρη από όπου πέρασε ο Αλέξανδρος που ισχυρίζονται πως είναι απόγονοι των στρατιωτών του Αλεξάνδρου. Στη Δύση ο Αλέξανδρος έγινε γνωστός από τη μετάφραση του έργου του Ψευδοκαλλισθένη, τον 3ο αιώνα με το «Μυθιστόρημα του Αλεξάνδρου» δημιουργώντας ένα επικό κύκλο γύρω από το όνομά του.
    Ο διασημότερος- εν ζωή -αρχαιολόγος του κόσμου -ειδικός για τα Ελληνιστικά ευρήματα στην Κεντρική Ασία , ο Εντγκαρ Ρετβελάτζε , άνοιξε τα χαρτιά του στο Hellasforce και μίλησε για τα νεα ευρήματα που αφήνουν άφωνη την ανθρωπότητα, όπως για τη βιβλιοθήκη παπύρων στο Καμπίρ Τεπέ με γραφή βασισμένη στο Ελληνικό αλφάβητο.
    Ο Ρετβελάτζε που είναι Ακαδημαϊκός στο Ουζμπεκιστάν και γερουσιαστής, έχει πάθος ασίγαστο για τον Έλληνα στρατηλάτη. «Ο Μεγάλος Βασιλιάς σας, άνοιξε δρόμους στην Ιστορία κι έφερε σε συνεννόηση, σε συνάντηση, τη Δύση με την Ανατολή….Γι αυτό και για 10.000 άλλους λόγους που μαθαίνουμε κάθε μέρα παραμένει μεγάλος».

    Σήμερα η απειλή για όλη την ανθρωπότητα, προέρχεται και πάλι από το ιερατείο των Σιωνιστών, με το όνομα Νέα Τάξη Πραγμάτων, ξεκινώντας την υποδούλωση της ανθρωπότητας, από την γενέτειρα της δημοκρατίας, την Ελλάδα. Έτσι είναι επιτακτική ανάγκη, ο Ελληνισμός να εκστρατεύσει και να απελευθερώσει την οικουμένη, είναι επιτακτική ανάγκη, να ενωθούν οι Έλληνες με κοινό παρονομαστή το ΕΜΕΙΣ, την ΑΡΕΤΗ, την ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ, την ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ, τον ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ, την ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ, να συνεχίσουν το εκπολιτιστικό έργο, του Μεγάλου Στρατηλάτη.
    Πηγή Κοσμίδης Χρήστος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ [μέρος 2 ον]

    ακολούθησαν το παράδειγμα του, μοίρασαν την περιουσία τους και επένδυσαν στις ελπίδες του αρχηγού.
    Στην καθοριστική μάχη του Γρανικού, σκοτώθηκαν από τους Πέρσες, είκοσι χιλιάδες πεζοί και 2.500 χιλιάδες ιππείς, οι αντίστοιχες απώλειες του Αλεξάνδρου ήταν ενηά πεζοί και είκοσι έξη ιππείς.
    Στην μάχη της Ισού, ενεπλάκησαν 600.000 στρατιώτες του Δαρείου, και εχάθησαν 100.000. Ο Δαρείος τράπηκε σε φυγή αφήνοντας στα χέρια του νικητή τη σκηνή, τη μητέρα, τη σύζυγό του και πολλά λάφυρα. Ο Αλέξανδρος σεβάστηκε και τίμησε την οικογένεια του Δαρείου, όπως συνήθιζε, να σέβεται, τις τοπικές θρησκείες, τους ναούς, και τους ιερείς. Οι Σάρδεις και η Έφεσος παραδόθηκαν. Η Μίλητος και η Αλικαρνασσός αντιστάθηκαν αλλά τελικά κατακτήθηκαν μετά από πολιορκία. Πάνω από τριάντα πόλεις της Λυκίας παραδόθηκαν, ενώ κατακτήθηκε και η Παμφυλία. Διαμέσου των υψιπέδων της Πισιδίας και της Φρυγίας, ο Αλέξανδρος έφτασε στο Γόρδιο, όπου έλυσε το Γόρδιο δεσμό. Σύμφωνα με τον τότε θρύλο, όποιος έκανε κάτι τέτοιο, θα κατακτούσε ολόκληρη την Ασία. Πέρασε το χειμώνα παρακολουθώντας τις κινήσεις των Περσών και ετοιμάζοντας τις δυνάμεις του για νέα εξόρμηση. Στις ιωνικές πόλεις που κατέκτησε, κατάργησε τα ολιγαρχικά και τυραννικά πολιτεύματα που είχαν επιβάλει οι Πέρσες και εγκατέστησε δημοκρατίες, καταργώντας παράλληλα τη βαριά φορολογία.
    Επίσης κατέκτησε την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο.
    Όταν ο Φιλόξενος [στρατηγός των παραλίων] του διεμήνυσε, ότι είχε κάποιον Θόδωρο Ταραντίνο, που είχε για πούλημα δύο όμορφα αγόρια, και εάν ήθελε μπορούσε, να τα αγοράσει. Ο Αλέξανδρος το πήρε πολύ βαριά και φώναζε στους φίλους του, τι αισχρό έμαθε ποτέ για αυτόν ο Φιλόξενος, για να του προξενεύει τέτοιες ντροπές. Λοιδώρησε τον Φιλόξενο με επιστολή, και τον διέταξε να στείλλει στον όλεθρο τον Θόδωρο, μαζί με το φορτίο του, αυτή ήταν η γνώμη του για την ομοφυλοφιλία.
    Στην μάχη των Γαυγαμήλων, ό Δαρείος περέταξε 1.000.000 στρατό, και η ήττα του σήμανε την διάλυση της Περσικής αυτοκρατορίας. Αργότερα ο σατρτάπης της Βακτρίας Βήσσος συνέλαβε τον Δαρείο και τον εφόνευσε. Ο Αλέξανδρος σκότωσε τον Βήσσο, πήρε το πτώμα του Δαρείου και το έθαψε στην Περσέπολη σύμφωνα με τα Περσικά έθιμα, με βασιλικές τιμές.
    Αισθάνθηκε έρωτα με την κόρη του Δαρείου, την Ρωξάνη, και με σωφρωσύνη, νομιμοποίησε τον δεσμό, με γάμο.
    Ακολούθησε η εκστρατεία στην Ινδία, η πολιορκία της Αόρνου Πέτρας και η μάχη στον ποταμό Υδάσπη, κατά του Ινδού βασιλιά Πώρου.
    Ο Αλέξανδρος θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους στρατηγούς όλων των εποχών για τις στρατιωτικές επιτυχίες του, και αποτέλεσε στρατιωτικό πρότυπο για όλους τους μετέπειτα μεγάλους στρατηγούς της ιστορίας.
    Επίσης, με την ίδρυση πόλεων και βιβλιοθηκών, και τη συμμετοχή επιστημόνων και γεωγράφων στις εκστρατείες του, άλλαξε την ιστορία του κόσμου με την διάδοση του Ελληνικού πολιτισμού στην Ευρασία και την μίξη του με τις τοπικές παραδόσεις και έθιμα των άλλων πολιτισμών. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, υπήρξαν πολλοί προσκυνητές της σορού του στην Αλεξάνδρεια, όπως ο Ιούλιος Καίσαρας, ο Οκταβιανός, και άλλοι. Η επίδραση των εκστρατειών του παρέμεινε μέσω των διαδόχων και επιγόνων του στις διάφορες περιοχές που είχε κατακτήσει μακριά από την Ελλάδα, όπως την Αίγυπτο της δυναστείας των Πτολεμαίων, Μέση ανατολή της δυναστείας των Σελευκιδών, καθώς και το μετέπειτα Ελληνικό βασίλειο της Βακτριανής και το Ινδοελληνικό βασίλειο στην Κεντρική Ασία και Ινδία.
    Η συνολική επιρροή του, συχνά τον φέρνει μεταξύ των προσωπικοτήτων με τη μεγαλύτερη επιρροή διεθνώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ [μέρος 1 ον]

    Ο άνθρωπος που λυπήθηκε περισσότερο για τον θάνατο του, ήταν η μητέρα του Δαρείου η Σισύγαμβρις, που σύμφωνα με τον ιστορικό Διόδωρο Σικελιώτη, άρχισε να κλαίει γοερά, αρνήθηκε τροφή επί ημέρες και πέθανε από την μεγάλη της θλίψη.
    Όταν ήταν σε παιδική ηλικία, διακρινόταν, για την εξυπνάδα του, την σωφροσύνη του, την φιλοτιμία του, για το μεγαλόψυχο φρόνημα, για την ήμερη στάση του σε σωματικές ηδονές. Σε αυτά συνέβαλλαν, ο παιδαγωγός του Λυσίμαχος ο Ακαρνάνας, ο Λεωνίδας, ο οποίος συγγενής της Ολυμπιάδας, που ήταν τροφέας – καθηγητής, πολύ αυστηρός στο ήθος, και κυρίως ο Αριστοτέλης, ο μεγάλος φιλόσοφος, που του δίδαξε ιατρική, ηθική – πολιτική επιστήμη, ζήλο και πόθο για την φιλοσοφία, αλλά και όλες τις απόρρητες και βαθύτερες διδασκαλίες, τις λεγόμενες ακροαματικές και εποπτικές, που δεν τις αποκάλυπταν στους πολλούς.
    Έτσι όταν αρρώσταιναν, οι φίλοι του, ο Αλέξανδρος τους έδινε συνταγές για θεραπεία και δίαιτα.
    Κάποτε έφεραν στο παλάτι του Φίλιππου, ένα υπέροχο, άγριο άλογο, όλοι θαύμασαν και προσπάθησαν να δαμάσουν τον Βουκεφάλα, όμως ο ένας μετά τον άλλον αποτύγχαναν να δαμάσουν το άλογο. Ο νεαρός Αλέξανδρος κατάλαβε ότι το άλογο τρόμαζε όταν έβλεπε τον ίσκιο του, έτσι με τη χρήση των χαλιναριών γύρισε το κεφάλι του Βουκεφάλα προς τον ήλιο, ώστε να μην βλέπει τον ίσκιο του και τελικά τον ηρέμησε. Ήταν έξυπνος, παρατηρητικός, με αναλυτική και συνθετική σκέψη.
    Παράλληλα αγαπούσε την τέχνη του λόγου και το διάβασμα. Πάντα κουβαλούσε μαζί του την διορθωμένη Ιλιάδα, από τον Αριστοτέλη που την ονόμαζε εφόδιο πολεμικής αρετής. Μάλιστα όταν του έφεραν ένα περίτεχνο σεντούκι, λάφυρο από τον Δαρείο, και τον ρώτησαν τι πολύτιμο, θα βάλλει μέσα, εκείνος, τους έδειξε την Ιλιάδα.
    Τιμώρησε τους συνωμότες της δολοφονίας του πατέρα του, Φιλίππου, και ανέλαβε την βασιλεία σε ηλικία 20 ετών.
    Την εκστρατεία κατά των Περσών, είχε ήδη αποφασίσει να θέσει σε λειτουργία. Ο πατέρας του, Φίλιππος, είχε ήδη βάλει τις βάσεις αυτού του σχεδίου και του είχε μάθει από παιδί να μην έχει τίποτα άλλο στο νου του παρά αυτόν τον σκοπό.
    Η ιδέα λοιπόν της τελικής επίθεσης εναντίον του Περσικού κράτους ήταν διάχυτη κι έμενε να βρεθεί αυτός που θα την πραγματοποιούσε. Προορισμένος γι’ αυτό φάνηκε ο Φίλιππος, ο οποίος είχε προπαγανδίσει με επιτυχία την ιδέα της τιμωρίας των Περσών για όσα διέπραξαν κατά της Ελλάδος στους Περσικούς πολέμους.
    Αφού κατέστρεψε την Θήβα που επαναστάτησε, ένωσε όλους τους Έλληνες, στον Ισθμό της Κορίνθου, πλην των Λακεδαιμονίων.
    Στην Κόρινθο συνάντησε τον φιλόσοφο Διογένη και τον ρώτησε τι επιθυμούσε. Εκείνος του απάντησε, μετακινήσου, μου κρύβεις τον ήλιο. Ο Αλέξανδρος, θαύμασε την υπεροψία και το μεγαλείο του ανθρώπου που τον περιφρόνησε, και ανταπάντησε εάν δεν ήμουν ο Αλέξανδρος, θα ήθελα να ήμουν ο Διογένης.
    Ολοκληρώνοντας τον διάλογό του ο Διογένης, με τον Μέγιστο της οικούμενης, είπε: «Ακόμη κι αν κατακτήσεις όλον τον κόσμο, ακόμη κι αν περάσεις τις ηράκλειες στήλες και κατακτήσεις την μεγάλη ήπειρο που βρίσκεται πέρα από τον μεγάλο ωκεανό που είναι μεγαλύτερη από την Ασία, [εννοούσε την Αμερική], δεν θα είσαι μεγάλος βασιλιάς, αν πρώτα δεν είσαι καλός άνθρωπος.
    Ξεκίνησε την εκστρατεία κατά των Περσών του Δαρείου, με 30.000 πεζούς και 4.000 ιππείς. Ο Αριστόβουλος γράφει ότι στο ταμείο είχε εβδομήντα τάλαντα, Ο Δούρης γράφει ότι είχε τροφή για 30 ημέρες, και ο Ονησίκριτος ότι χρεωστούσε 200 τάλαντα. Τότε, μοίρασε την βασιλική περιουσία στους συντρόφους του, αυτό στάθηκε αφορμή στον Περδίκα να τον ρωτήσεις, τι άφησες στον εαυτό του? Ο Αλέξανδρος απάντησε τις ΕΛΠΙΔΕΣ. Ο Περδίκας και οι υπόλοιποι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ [μέρος 1 α]

    ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ

    Ο μέγιστος των Ελλήνων, ο Στρατηλάτης – Φιλόσοφος, Μέγας Αλέξανδρος ο Γ, γεννήθηκε το έτος 356 π.χ. και άφησε τον κόσμο [περίπου στις 10 – 13 Ιουνίου, το έτος 323 π.χ. διακόπτοντας την εκπολιτιστική πορεία του.
    Στα 12 ½ χρόνια της βασιλείας του, ένωσε τους διχασμένους Έλληνες, σταμάτησε τους συνεχόμενους εμφυλίους πολέμους, και κατέλυσε την αχανή Περσική αυτοκρατορία, εκπολίτισε τους λαούς, που ήταν σε ημιάγρια κατάσταση, και τους μεταλαμπάδευσε τον Ελληνικό τρόπο ζωής.
    Ο θάνατος του, προήλθε από δηλητηρίαση, και δεν εξερευνήθηκε όπως θα έπρεπε, λένε οι διάφοροι ιστορικοί, ότι πιθανή αιτία ήταν η συνομωσία της φατρίας του στρατηγού Αντιπάτρου και του υιού του Κασάνδρου, ο οποίος αργότερα, σκότωσε την μητέρα του Αλεξάνδρου, την Ολυμπιάδα, την γυναίκα του, Ρωξάνη και τον υιόν του Αλέξανδρο Δ .
    Άλλη εκδοχή και μάλλον η πιθανότερη, να τον δηλητηρίασε το ιερατείο των Σιωνιστών, που είχε προφητεύσει για την Βαβυλώνα ότι θα καταστραφεί εκ θεμελίων, ενώ ο Αλέξανδρος ήθελε να την καταστήσει πρωτεύουσα του. Έτσι είχαν προφητεύσει όπως συνηθίζουν, τον θάνατο του Αλεξάνδρου εάν έμπαινε στην Βαβυλώνα, μετά την εκστρατεία του από τις Ινδίες, και το πραγματοποίησαν με τις χαλδαϊκές γνώσεις, περί δηλητηρίων. Μετά από ένα συμπόσιο στου φίλου του Θεσσαλού Μήδιου, εμφανίσθηκε ασθένεια, με υψηλό πυρετό, πόνους και γενική αδυναμία, που κράτησαν περίπου 12 ημέρες. Στις τελευταίες στιγμές, ρωτήθηκε από τον φίλο και στρατηγό του Περδίκκα, σε ποιόν αφήνει την αυτοκρατορία του και απάντησε «τω κρατίστω» στον καλύτερο.
    Η ιστορία τον δικαίωσε, γιατί κανείς από τους στρατηγούς του, δεν είχε τις ικανότητες και τις αρετές του για την συνέχιση του έργου του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή